Zondag 14 juni.

 Vanochtend heeft Marja zitten tekenen en ik ben verder gegaan met mijn boek. Tegen de middag kwam de parkbeheerder langs voor een praatje en we hadden een presentje van de Fam Kuyken meegekregen waarmee hij heel blij was.
De man zat natuurlijk vol met verhalen want hij woont al even in Curaçao. Ook begon hij alle eetgelegenheden op te noemen incl. de bijbehorende route beschrijving, nou na de derde route beschrijving waren we de eerste al lang weer vergeten. Maar geen nood want we hebben zijn nummer zodat we nog eens kunnen navragen.
Een  van de tentjes waren we nog niet vergeten, bij het park naar rechts, dan voorbij de kippen tent die we al kenden en dan na 600 meter moest dan het tentje komen een hut met tralies ervoor. Helaas dachten wij dat het rechts van de weg moest staan maar na 2 km hadden we alleen wat ongure tentjes gezien. Dus terug naar het park en de portier gevraagd of hij het wist, ja natuurlijk na de kippen tent na 600 mtr aan je linker hand. Oké weer terug en inderdaad vonden we een krot met tralies ervoor en een Chinees vrouwtje achter de bali. Dit kwam nagenoeg overeen met de beschrijving van de parkbeheerder. Ook wist hij al te vertellen dat het vrouwtje alleen maar Papiaments en Chinees sprak en geen woord Nederlands of Engels.
De beheerder had ons de chicken sweet and Soure met bami aangeraden en ook vermeld dat 1 portie genoeg was voor 2 man.Met wat handen en voeten werk kregen we een menu blaadje in ons handen gedrukt en konden we gelukkig het juiste menu vinden. Dit wezen we aan en daarvoor moest de kok komen opdraven, deze sprak alleen maar Chinees. Er liep ook nog een dronke vent tegen ons aan te lullen die we natuurlijk niet konden verstaan, hij probeerde het nog in het Nederlands maar omdat hij nog maar 2 hoektanden in zijn mond had staan met nog wat stompjes konden we hier ook geen touw aanvast knopen. Gelukkig stonden er ook nog 2 normale Antilianen aan de bali die hem een beetje van ons weg konden praten. We gaven de mannen wat te drinken en hebben nog gezellig staan babbelen met ze tot het eten klaar was. het was heerlijk en nu, 6 uur later, zijn er nog geen diarree verschijnselen opgetreden.Na het eten zijn we vast de route aan het verkennen geweest waar misschien grote water schildpadden komen eten. Dit doen ze alleen s morgens vroeg, voordat het te heet wordt. Dit is in een grote ondiepe inham waar veel zeewier groeit aan de noordkant van het eiland. Woensdag gaan we het vroeg nog een keer bekijken met Elma. De route weten we nu, dus maar hopen dat ze woensdag ook komen eten.